10 ilimizi vuran depremin acılarını en iyi anlayan bizlerdik.

O insanlar nereden bilebilirlerdi ki bir sabah her zaman uyandıkları hayata uyanamayacaklarını; nereden bilebilirlerdi ki eşlerini çocuklarını ana babalarını bir daha göremeyeceklerini

nereden.... ah ahh.

Bu nasıl bir felaket, bu nasıl bir acı, dayanılması imkansız...

dayanıyor işte yine insanoğlu.... yapacak bişey yok...

Ama insan düşünmeden de edemiyor işte....

Ölmek zorunda mıyız?

Deprem sonucu ölüm kadermiş gibi, deprem olunca illa ölmek zorunda mıyız? İnsan sormadan edemiyor işte...

Deprem kader olabilir ama gereği gibi inşa edilmemiş yapılarda ölmek...

Bunun bir çıkar yolu yok mu?

Elbet var, biraz akıl biraz vicdan çözer bunu.

Burada kader planında ki şeyler diye inanılan bu gerçek, Japonya’da işlemiyor.... Manidar...

Akıl bilim çözüyor demek ki....

İnanç çok hassas bir konu; aklının erdiği, imkânının elverdiği şeyleri yapmadan, kader diyemezsin... dersen yanlışa düşersin....

Bir de üstelik deprem uzmanlarının yıllardır uyarılarını yaptıkları halde; bu nasıl bir aymazlık, nasıl bir umursamazlık, anlaşılır değil, akıl alır gibi değil....

İşte bu nedenle yok yere yaşanıyor bu felaketler çok örnekleri var yaşanmış. bizde yaşamadık mı?...

Düzce ova bir yerdir, adı da oradan gelmektedir... Ova; Türkçesi Düz- ce,   Düzce....

Burası tarım arazisi olacak bir yerken şehir kurulmuş. Deprem bunu değiştirmek için bir fırsattı, şehir başka yere taşınmalıydı ama gelin görün ki yine binalar konduruldu....Bu akıllı bir iş mi şimdi...

Çok şey olması gereken gibi değil. Bir çok konuda yazık oluyor canım ülkemize, insanımıza, bize....

Şimdi İstanbul depremi var sırada. Önlemlerin hızla artırılması,iyileştirme ve yeniden yapılanmanın sağlanması gerekiyor... Yöneticilerin ivedilikle bu konuyu ilk işleri olarak programlarına almaları ve bir yerden başlamaları gerekiyor... En akıllıcası budur, yoksa olası bir İstanbul depreminde tüm Türkiye felç olur...

Acı o kadar büyük ki tarifi imkansız;

….sıcak evimizde yatıp kalkmaya, yiyip içmeye mutlu hissetmeye utanır olduk, insanlığımızdan utandık, tüm insanlar gibi...

Allah bir daha göstermesin demek kesmiyor,

yukarıda kısaca değinilen gerçekler hayata geçmeden, hepinize sağlıklı mutlu günler nasıl dileyebilirim ki?