Hayatı daha keyifli hale getirebilmek için abartmadan sudan sebepler bulmak gerektiğini düşünürüm. Ama bu sevgililer günü olayı bence biraz farklı.

Ben bu günde biraz samimiyetsizlik seziyorum. Duygular saf ve olması gerektiği gibi değil, biraz yapaylık ve yapmacıklık durumu söz konusu gibi geliyor.

Konu sevgi olunca, bu kutsal duygunun böyle günlere sığdırılması bence doğru bir şey değil. Ama diğer günlerde de bunlar var ise ilişki o zaman süperdir. Diğer günler sevgileri rafa kaldırıp, 14 Şubat'ta bu işi gün yüzüne çıkarmak sizce de biraz tuhaf değil mi?

Doğum günü, evlilik veya tanışma yıldönümü olsa neyse o zaman hiçbir sözüm yok. Ben asıl özel olan bu günleri kutlamak gerektiğine inanıyorum. Herkes için aynı gün, herkes için aynı kırmızı gül ya da karanfil bence tuhaf gözüküyor. Romantizm böyle bir şey olmasa gerek.

Sevginin, sevgili olmanın günü olmaz. Sanki diğer günler sevgisiz geçermiş gibi. Sevgi, bir güne sığmaz. Normal bir günde çiçek almak yerine bu güne özel güllere on kat fazla para vermek tuhaftır.

Tamam, sevgililer günü kulağa hoş geliyor. Gönlünüzce kutlayın ama diğer günleri bu günden daha az sevgiyle geçirerek değil. Sırf bu gün, sevgililer günü diye bir şey yapmak zahmetine giriyorsanız bu, boş duygu demektir.

Yani 14 Şubat'ı boş vermiyorsak bile abartmayalım, büyük bir gün olarak görmeyelim. Hayatımızda sadece küçük bir detay olsun. Biz, zor ama değerli olanı yaşamayı tercih edelim. Diğer günlerimizi de sevgililer günü tadında yaşamayı başarabilelim.

Sevgiye dair tüm güzellikleri tek bir gün yerine her gün yaşayalım. İşte o zaman anlamı daha büyük olur.