Bu yazıyı yazmama soğuk bir Ankara gününde hiç tanımadığım görmüş geçirmiş bir amca ile sıcak bir çay sohbeti sebep oldu.

O konuştu ben dinledim. Aklımda kalanlara benden de bir şeyler katarak yazmak istedim.

****

Eskiden siyaseti bilen de konuşan da azdı. Azdı ama bu az sayıdaki siyasetçi, siyaseti de adam olanı da olmayanı da bilirdi. Hatır, vefa, mertlik, samimiyet ve pek tabi ki cefa vardı. Kimse her önüne gelen makam koltuğuna ben oturayım diye yanındakileri yemeye yutmaya çalışmazdı.

Eskiden siyaset yapanlar şimdi ki gibi Genel merkeze yakın olayım, lidere yakın olayım derdinde değil millete yakın olayım derdindeydi.

İmkansızlıktan kamyon kasalarında mitingler yapılır, makam arabasıyla dahi bir yere gidilecekse o günlük ya ödünç alınır ya kiralanırdı.

Bırak Yönetimlerde olmayı bir partiye sade bir üye olmak için bile liyakat, sadakat, alçak gönüllülük, doğruluk, referans gibi şartlar aranırdı. Şimdi ise bir partiye üye olan kendini ilçesinin yada ilinin kurtarıcısı zannediyor.

Asıl problem şu yeğenim dedi amca; ‘Her ilim masa başında öğrenilir ama pratiğini yapmazsan o masa başında kalıverirsin bir adımda ileri gitmezsin. Halk için yapılan siyaset halkın içine karışmadan yapılabilir mi?

Şimdi bakıyorum da teknoloji eyvallah ileriye gidiyor. Peki soruyorum, sence insanlık nereye gidiyor? Eskiden dava denen bir değer vardı şimdi ise zafer işareti yapan Solcu olduğunu, Bozkurt yapan ülkücü olduğunu sanıyor’ dedi.

Sustum cevap veremedim. Haklısınız dedim. Birazda mahcup oldum...

Bana;  ‘Yeğenim bütün bu anlattıklarımı unutma arada beni de anmış olursun ama sana şunu da söyleyip yoluma koyulayım’ diyerek, ‘Günümüzde halkla yapılmayan, adamına göre yapılan siyaset ve masa başı oyunları Anadolu insanının Anadolu çocuklarının kalplerindeki feraset karşısında bir hiçtir. Siz ve sizin gibi temiz Anadolu çocukları bir gün neticeyi en güzel şekilde belirler!’ şeklinde söylemde bulundu.

****

Bu yaşanmışlığın ardından bende şöyle bir ekleme yapayım;

Gelecek tahayyülü, planlaması ve dava bilinci olmayan siyaset anlayışından, Türkiye ve Türk Milletinin sorunlarına çözüm bulmasını beklemek cahilliktir.

Kişiler gider gelir, siyaset dava inancıyla milletle beraber yapılmadığı sürece amacına ulaşamaz.

Anadolu da sık kullanılan çok sevdiğim bir sözle bitireyim yazımı;

“AZALMAKTAN DEĞİL, BOZULMAKTAN KORKALIM”

Sağlıkla kalın..